آسیب شناسی آموزش کشاورزی در دانشگاه پیام نور شهرستان شهرضا

چکیده هدف پژوهش حاضر بررسی مشکلات آموزش کشاورزی در دانشگاه پیام نور شهرستان شهرضا بوده است. روش تحقیق به کارگرفته شده کیفی بوده و جامعه آماری این پژوهش را چهار گروه کادر برنامه‏ریزی و مسؤولان رشته، اساتید، دانش ‏آموختگان و دانشجویان در سال تحصیلی 92-91 تشکیل داد. تعداد نمونه‏های مورد بررسی با استفاده از روش نمونه‌گیری در دسترس 58 نفر( تعداد 39 نفر از دانشجویان، 7 نفر از استادان ، 6 نفر از کادر برنامه‌ریزی و 7 نفر از دانش‏آموختگان) بودند و اطلاعات مورد نیاز از طریق مصاحبه‏های نیمه‏ساخت‏دار گردآوری شد. به منظور تعیین قابلیت اعتبار یا اعتماد پذیری سؤال‌ها و دستیابی به نتایج بدون سوگیری و قابل انتقال (درجه انتقال‏پذیری داده‌ها) از روش‏هایی نظیر حضور و تماس پژوهشگر با محیط پژوهش، بررسی موضوع از زوایای مختلف و کفایت منابع و داده‏ها استفاده شد. داده‏های جمع آوری شده بر اساس تحلیل محتوا مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که مهم‏ترین مشکلات و موانع آموزش کشاورزی دانشگاه پیام نور شهرستان شهرضا عبارت است از: عدم تناسب محتوا با رشته کشاورزی و نیاز دانشجویان، حجیم بودن محتوای دروس نسبت به سایر دانشگاه‌ها، عدم توجه به تدریس عملی و اجرای روش‏های متناسب با کار کشاورزی، یادگیری پایین دروس، محدود بودن امکانات یادگیری دروس کشاورزی و آزمایشگاه مجهز، عدم تناسب آزمون با نوع محتوای درس، عدم توجه به آزمون‌های مستمر و جامع نبودن بعضی آزمون‌ها. هم‌چنین از جمله راهکارهای بدست آمده در خصوص رفع این موانع و بهبود وضعیت آموزش کشاورزی می‏توان به مواردی از قبیل: استفاده از اساتید با گرایش متناسب با درس و دارای سطح تحصیلات و هم‌چنین تجربه آموزشی بالاتر، اصلاح و بازبینی کتاب‌های درسی برای عاری بودن از غلط‌های محتوایی و چاپی، تصحیح و بازبینی سؤالات و جواب‏ها قبل از برگزاری آزمون و تخصیص بخشی از نمره به آزمون عملی و فعالیت‌های دانشجو اشاره نمود.